інвесты́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інвесты́тар |
інвесты́тары |
| Р. |
інвесты́тара |
інвесты́тараў |
| Д. |
інвесты́тару |
інвесты́тарам |
| В. |
інвесты́тара |
інвесты́тараў |
| Т. |
інвесты́тарам |
інвесты́тарамі |
| М. |
інвесты́тару |
інвесты́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
інвесты́тар м., эк. инвести́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інвесты́тар, ‑а, м.
Асоба, якая робіць доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
инвести́тор эк. інвесты́тар, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)