інве́рсія, -і, ж. (спец.).

Змяненне звычайнага парадку слоў ці словазлучэнняў у сказе як стылістычны прыём.

|| прым. інверсі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інве́рсія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інве́рсія інве́рсіі
Р. інве́рсіі інве́рсій
Д. інве́рсіі інве́рсіям
В. інве́рсію інве́рсіі
Т. інве́рсіяй
інве́рсіяю		 інве́рсіямі
М. інве́рсіі інве́рсіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інве́рсія ж., лингв., лит. инве́рсия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інве́рсія, ‑і, ж.

Змяненне звычайнага парадку слоў у сказе для падкрэслівання сэнсавай значнасці якога‑н. слова або надання ўсёй фразе пэўнай стылістычнай афарбоўкі.

[Лац. inversio — перастаноўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Інверсія (у біялогіі) 7/322

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Інверсія (у логіцы) 5/79

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Інверсія (у мове) 5/79; 8/102; 10/573

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Інверсія (у геаметрыі) 2/170; 3/186; 5/53, 79; 8/19

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

інве́рсія ж. Inversión [-vɛr-] f -, -en, Úmkehrung f -, -en; грам. índirekte [úngerade] Wórtfolge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інверсія,

у мовазнаўстве.

т. 7, с. 221

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)