імжы́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. імжы́ць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. імжы́ла

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імжы́ць, ‑жыць; незак.

Ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж). Надвор’е было асенняе: слаба імжыў дробны дождж. Нядзведскі. / у безас. ужыв. З раніцы зноў імжыла, і імжа паступова пераходзіла ў густы і порсткі дождж. Хадкевіч. Звечарэла. Перастала імжыць, аціхла, — не ўгледзелі калі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Імжы́ць, імжы́цца, імжэ́ць ’ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж)’ (ТСБМ, БРС, Яруш., Гарэц., Шат., Касп., Бяльк.). Рус. дыял. имжи́ть, мжить, укр. імжи́ти, мжи́ти, польск. mżyć, чэш. mžíti. Прасл. mьgiti > *mьžiti, Махэк₂, 386. Гл. імгліць, імжа 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дажджы́ць, -джы́ць; безас., незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

З самай раніцы дажджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мороси́ть несов. імжы́ць, імжэ́ць, імглі́ць;

дождь мороси́т дождж імжы́ць (імглі́ць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drizzle​2 [ˈdrɪzl] v. імжы́ць, імжэ́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паімжы́ць, ‑жыць; зак.

Імжыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. імжы́ць -
Прошлы час
м. імжэ́ў -
ж. імжэ́ла
н. імжэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

níeseln

vimp імжы́ць

es níeselt — імжы́ць дождж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мыгле́ць

‘імгліць, імжыць, падаць, асядаць у выглядзе вельмі дробных ападкаў, шэрані, туману’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. мыгле́е мыгле́юць
Прошлы час
м. мыгле́ў мыгле́лі
ж. мыгле́ла
н. мыгле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час мыгле́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)