ікла́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ікла́сты ікла́стая ікла́стае ікла́стыя
Р. ікла́стага ікла́стай
ікла́стае		 ікла́стага ікла́стых
Д. ікла́стаму ікла́стай ікла́стаму ікла́стым
В. ікла́сты (неадуш.)
ікла́стага (адуш.)		 ікла́стую ікла́стае ікла́стыя (неадуш.)
ікла́стых (адуш.)
Т. ікла́стым ікла́стай
ікла́стаю		 ікла́стым ікла́стымі
М. ікла́стым ікла́стай ікла́стым ікла́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ікла́сты, см. ікла́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ікла́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі ікламі. Дзік напружыўся, разявіў ікласты рот і гатоў быў вось-вось рынуцца ўперад на яго, Вайцеха. Пташнікаў. Некаторыя з маржоў клалі свае ікластыя морды на суседзяў, каб зручней было адпачываць. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ікла́сты і ікла́ты, -ая, -ае.

З вялікімі ікламі.

І. дзік.

|| наз. ікла́стасць, -і, ж. і ікла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ікла́сты mit (hervórstehenden) Stóßzähnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клыка́сты, -ая, -ае.

Тое, што і ікласты.

|| наз. клыка́стасць, -і, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клыка́сты, см. ікла́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клыка́сты гл. ікласты

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tusker

[ˈtʌskər]

n.

ікла́сты зьвер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ікла́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ікласты. Без тапароў, без піл іклатых — Навошта дошкі і цвікі! — Надзейны дом сабе лапатай Майструем мы, франтавікі. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)