ізі́дыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізі́дыя |
ізі́дыі |
| Р. |
ізі́дыі |
ізі́дый |
| Д. |
ізі́дыі |
ізі́дыям |
| В. |
ізі́дыю |
ізі́дыі |
| Т. |
ізі́дыяй
ізі́дыяю |
ізі́дыямі |
| М. |
ізі́дыі |
ізі́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ізі́дыя
(н.-лац. isidium, ад гр. Isis = імя багіні ўрадлівасці, вады і ветру ў старажытнаегіпецкай міфалогіі)
орган вегетатыўнага размнажэння некаторых лішайнікаў у выглядзе вырасту на паверхні слаявішча лішайніку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)