Яўрэі Ізраіля 1/165; 7/429

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камуністычная партыя Ізраіля 3/87; 5/57, 59; 8/49; 9/541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ізра́іль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізра́іль
Р. Ізра́іля
Д. Ізра́ілю
В. Ізра́іль
Т. Ізра́ілем
М. Ізра́ілі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізраільця́не, -ця́н, адз. ізраільця́нін, -а, м.

Насельніцтва Ізраіля.

|| ж. ізраільця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ізраільця́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ізра́ільскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ізраіля, належыць яму. Ізраільскія войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Камуністычная партыя Палесціны, гл. Камуністычная партыя Ізраіля

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сацыялістычная партыя Палесціны, гл. Камуністычная партыя Ізраіля

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́ЙЦМАН Эзер

(н. 15.6.1924, Тэль-Авіў),

ваенны і палітычны дзеяч Ізраіля. Генерал. Пляменнік Х.Вейцмана. Вучыўся ў каралеўскім штабным каледжы ваен.-паветр. сіл, лётным вучылішчы ў Радэзіі, на авіяц. інж. курсах у Англіі. У 1942—46 служыў у брыт. арміі ў Егіпце і Індыі. У 1948—66 на камандных пасадах у ВПС Ізраіля, у 1966—69 у ген. штабе. З 1969 у адстаўцы. У 1969—70 міністр транспарту. У 1970—72 старшыня выканкома партыі «Херут». У 1977—80 міністр абароны. З 1984 лідэр партыі «Ягад», якая выступае за мір з арабамі. У 1988—90 міністр навукі і даследаванняў. З 1993 прэзідэнт Ізраіля.

т. 4, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

іўры́т

(ад гр. hebraios = яўрэй)

сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, якая сфарміравалася на аснове мовы мішнаіцкага перыяду; афіцыйная мова Ізраіля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іўры́т

(ням. Ivrit, ад гр. hebraios = яўрэй)

сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Ізраіля.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)