ізахро́ны

(ад іза- + гр. chronos = час)

ізалініі тэрмінаў наступлення якой-н. геафізічнай або астранамічнай з’явы (напр. сонечнага зацьмення, навальніцы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізахро́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізахро́на ізахро́ны
Р. ізахро́ны ізахро́н
Д. ізахро́не ізахро́нам
В. ізахро́ну ізахро́ны
Т. ізахро́най
ізахро́наю		 ізахро́намі
М. ізахро́не ізахро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)