ізахо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізахо́ра |
ізахо́ры |
| Р. |
ізахо́ры |
ізахо́р |
| Д. |
ізахо́ры |
ізахо́рам |
| В. |
ізахо́ру |
ізахо́ры |
| Т. |
ізахо́рай
ізахо́раю |
ізахо́рамі |
| М. |
ізахо́ры |
ізахо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ізахо́ра ж., физ. изохо́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
изохо́ра физ. ізахо́ра, -ры ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)