назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізастазі́і | |
| ізастазі́і | |
| ізастазі́ю | |
| ізастазі́яй ізастазі́яю |
|
| ізастазі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізастазі́і | |
| ізастазі́і | |
| ізастазі́ю | |
| ізастазі́яй ізастазі́яю |
|
| ізастазі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад іза- + -стазія)
стан раўнавагі зямной кары, пры якім яна нібы плавае на больш шчыльнай падкорнай масе па законах Архімеда.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гляцыяізастазі́я
(ад
вертыкальныя рухі зямной кары пад ледніковай нагрузкай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)