(ад іза- +
ізалініі скажэння вуглоў і плошчаў на геаграфічных картах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(ад іза- +
ізалініі скажэння вуглоў і плошчаў на геаграфічных картах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізако́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізако́ла | ||
| ізако́л | ||
| ізако́ле | ізако́лам | |
| ізако́лу | ||
| ізако́лай ізако́лаю |
ізако́ламі | |
| ізако́ле | ізако́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)