ізагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ізагра́фія
Р. ізагра́фіі
Д. ізагра́фіі
В. ізагра́фію
Т. ізагра́фіяй
ізагра́фіяю
М. ізагра́фіі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізагра́фія, ‑і, ж.

1. Спец. Дакладнае ўзнаўленне пісьмёнаў, рукапісаў, почыркаў і пад.

2. Кніжн. Іканапіс.

[Ад грэч. isos — роўны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізагра́фія

(ад іза- + -графія)

1) дакладнае ўзнаўленне якіх-н. пісьмён, рукапісаў, почыркаў і інш.;

2) іканапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

изогра́фия ж.

1. спец. ізагра́фія, -фіі ж.;

2. (иконопись) і́канапіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)