(ад іза- +
ізалініі салёнасці вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(ад іза- +
ізалініі салёнасці вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізагалі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізагалі́на | ||
| ізагалі́н | ||
| ізагалі́не | ізагалі́нам | |
| ізагалі́ну | ||
| ізагалі́най ізагалі́наю |
ізагалі́намі | |
| ізагалі́не | ізагалі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)