ізабары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізабары́чны ізабары́чная ізабары́чнае ізабары́чныя
Р. ізабары́чнага ізабары́чнай
ізабары́чнае		 ізабары́чнага ізабары́чных
Д. ізабары́чнаму ізабары́чнай ізабары́чнаму ізабары́чным
В. ізабары́чны (неадуш.)
ізабары́чнага (адуш.)		 ізабары́чную ізабары́чнае ізабары́чныя (неадуш.)
ізабары́чных (адуш.)
Т. ізабары́чным ізабары́чнай
ізабары́чнаю		 ізабары́чным ізабары́чнымі
М. ізабары́чным ізабары́чнай ізабары́чным ізабары́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізабары́чны спец. изобари́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізабары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізабары. Ізабарычны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изобари́ческий спец. ізабары́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)