ізаба́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізаба́рны ізаба́рная ізаба́рнае ізаба́рныя
Р. ізаба́рнага ізаба́рнай
ізаба́рнае		 ізаба́рнага ізаба́рных
Д. ізаба́рнаму ізаба́рнай ізаба́рнаму ізаба́рным
В. ізаба́рны (неадуш.)
ізаба́рнага (адуш.)		 ізаба́рную ізаба́рнае ізаба́рныя (неадуш.)
ізаба́рных (адуш.)
Т. ізаба́рным ізаба́рнай
ізаба́рнаю		 ізаба́рным ізаба́рнымі
М. ізаба́рным ізаба́рнай ізаба́рным ізаба́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ізаба́рны спец. изоба́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізаба́ра, -ы, мн. -ы, -ба́р, ж. (спец.).

1. Лінія на графіку, якая злучае месцы з аднолькавым атмасферным ціскам у пэўны час.

Студзеньскія ізабары.

2. Лінія, якая графічна паказвае залежнасць паміж фізічнымі велічынямі пры пастаянным ціску.

|| прым. ізаба́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ізабарны працэс

т. 7, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

изоба́рный спец. ізаба́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)