іжо́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. іжо́ра
Р. іжо́ры
Д. іжо́ры
В. іжо́ру
Т. іжо́рай
іжо́раю
М. іжо́ры

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іжо́ра, ‑ы, ж., зб.

Тое, што і іжорцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Іжора (народнасць) 5/50

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

іжора

т. 7, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)