ідэагра́фія, -і, ж.

Пісьмо пры дапамозе ідэаграм.

|| прым. ідэаграфі́чны, -ая, -ае.

Ідэаграфічнае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідэагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ідэагра́фія
Р. ідэагра́фіі
Д. ідэагра́фіі
В. ідэагра́фію
Т. ідэагра́фіяй
ідэагра́фіяю
М. ідэагра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ідэагра́фія ж., лингв. идеогра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ідэагра́фія, ‑і, ж.

Пісьмо дры дапамозе ідэаграм.

[Ад грэч. idea — паняцце і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэагра́фія ж. лінгв. Ideographíe f -, Bílderschrift f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ідэагра́фія

(ад гр. idea = паняцце + -графія)

пісьмо пры дапамозе ідэаграм, калі знак абазначае цэлае паняцце, напр. кітайскае іерагліфічнае пісьмо, матэматычныя лічбы і знакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

идеогра́фия лингв. ідэагра́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ideographíe, Ideografíe

f -, -í¦en ідэаграфі́чнае пісьмо́, ідэагра́фія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іеро́гліфы

(гр. hieroglyphoi = свяшчэнныя знакі)

1) фігурныя знакі ў ідэаграфічным пісьме (гл. ідэаграфія), якія абазначаюць цэлыя паняцці, словы або склады (напр. старажытнаегіпецкія іерогліфы, кітайскія іерогліфы);

2) перан. неразборлівы почырк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)