dope [dəʊp] n.

1. infml нарко́тык

2. до́пінг

3. infml дуры́ла, ду́рань, ідыёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Idiót

m -en, -en ёлупень, ідыёт, прыдуркава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nit [nɪt] n.

1. гні́да (яйцо вошы)

2. BrE, infml крэці́н, ідыёт, тупі́ца; крэці́нка, ідыётка, тупі́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kretin, Kretíne

[-'tε˜:]

m -s, -s, Kretíne f -, -n крэці́н, прыду́рак, ідыёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kretyn

м.

1. мед. крэцін;

2. разм., абразл. крэцін, ідыёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Не́людзь ’нелюдзім’ (слаўг., Нар. словатв.; Яўс., Сл. ПЗБ), ’вылюдак, ідыёт’ (Юрч.), ’нечалавек’ (Сцяц.), ’непадобны да людзей’ (ТС), сюды ж не́люддзя, не́улюддзя, нелюдзяддзё ’тс’ (слаўг., Нар. словатв.). Назоўнікі, утвораныя ад нелю́дзкі ’дрэнны’ (Сл. ПЗБ), ’нелюдзімы, дзіклівы’ (ТС), ’няўжыўчывы; неспагадлівы; нетутэйшы, неўласцівы тутэйшым людзям’ (Нас.), нелюдзячы ’нягодны; непрыгожы; слабы, хворы’ (Ян.) і пад. Гл. людзкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

idiot

[ˈɪdiət]

1.

n.

1) ідыётm., ідыётка f.

2) ду́рань -ня m., тупі́ца -ы m & f.

2.

adj.

1) ідыёцкі ы́раз тва́ру)

2) неразу́мны, дурны́, бязглу́зды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

simply

[ˈsɪmpli]

adv.

1) про́ста

simply dressed — про́ста апра́нуты

2) про́ста, то́лькі

The baby did not simply cry, he yelled — Дзіця́ ня про́ста пла́кала, а захо́дзілася ад пла́чу

3) па-дурно́му

He acted as simply as an idiot — Ён захо́ўваўся про́ста як ідыёт

4) абсалю́тна

simply perfect — абсалю́тна даскана́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)