іарда́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іарда́нскі |
іарда́нская |
іарда́нскае |
іарда́нскія |
| Р. |
іарда́нскага |
іарда́нскай
іарда́нскае |
іарда́нскага |
іарда́нскіх |
| Д. |
іарда́нскаму |
іарда́нскай |
іарда́нскаму |
іарда́нскім |
| В. |
іарда́нскі (неадуш.)
іарда́нскага (адуш.) |
іарда́нскую |
іарда́нскае |
іарда́нскія (неадуш.)
іарда́нскіх (адуш.) |
| Т. |
іарда́нскім |
іарда́нскай
іарда́нскаю |
іарда́нскім |
іарда́нскімі |
| М. |
іарда́нскім |
іарда́нскай |
іарда́нскім |
іарда́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
іарда́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Іарданіі, іарданцаў, належыць ім. Іарданскія землі. Іарданская культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Jordanian2 [dʒɔ:ˈdeɪniən] adj. іарда́нскі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АМА́Н,
горад, сталіца Іарданіі, у вадзі Зерка, на ПнЗ краіны. 1,3 млн. ж. (1990). Трансп. вузел. Міжнар. аэрапорт. Нафтаперапр., харч., тытунёвая, тэкст., цэментная і інш. прам-сць. Ун-т.
У старажытнасці вядомы пад назвай Рабат-Амон, у эліністычна-рым. эпоху — Філадэльфія. У 7—9 ст. уваходзіў у араб. Халіфат, пасля яго распаду ў 10 ст. — у склад розных дзяржаў Егіпта і Сірыі. З 1516 да канца 1-й сусв. вайны ў складзе Асманскай імперыі. З 1921 сталіца эмірата Трансіарданія, з 1946 Іарданіі. На месцы стараж. горада захавалася некалькі грабніц і фрагменты сцяны (магчыма, 9 або 8 ст. да н.э.), руіны араб. цытадэлі і рым. тэатра на 4 тыс. чал. (2 ст. н.э.), адэона (тэатр для спевакоў), німфея (ант. свяцілішча). У канцы 19 ст. пабудаваны палацы Басман і Рагдан, у 1924 — мячэць аль-Хусейн, у 1952 — маўзалей караля Абдалаха. Сучасная архітэктура горада еўрап. тыпу. Музеі: Іарданскі археалагічны, ісламу.
т. 1, с. 305
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)