іані́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іані́тны іані́тная іані́тнае іані́тныя
Р. іані́тнага іані́тнай
іані́тнае		 іані́тнага іані́тных
Д. іані́тнаму іані́тнай іані́тнаму іані́тным
В. іані́тны (неадуш.)
іані́тнага (адуш.)		 іані́тную іані́тнае іані́тныя (неадуш.)
іані́тных (адуш.)
Т. іані́тным іані́тнай
іані́тнаю		 іані́тным іані́тнымі
М. іані́тным іані́тнай іані́тным іані́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іані́тны хим. иони́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іані́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іанітаў, мае ў сабе іаніты. Іанітныя смолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иони́тный іані́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)