ёдкі - Пошук

Ё́дкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ё́дкі
Р.	Ё́дкаў
Д.	Ё́дкам
В.	Ё́дкі
Т.	Ё́дкамі
М.	Ё́дках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ё́дкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ё́дкі	ё́дкая	ё́дкае	ё́дкія
Р.	ё́дкага	ё́дкай ё́дкае	ё́дкага	ё́дкіх
Д.	ё́дкаму	ё́дкай	ё́дкаму	ё́дкім
В.	ё́дкі (неадуш.) ё́дкага (адуш.)	ё́дкую	ё́дкае	ё́дкія (неадуш.) ё́дкіх (адуш.)
Т.	ё́дкім	ё́дкай ё́дкаю	ё́дкім	ё́дкімі
М.	ё́дкім	ё́дкай	ё́дкім	ё́дкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ёдкі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Халодны і вільготны; золкі. Вецер дзьмуў едкі, вадзяністы. Чыгрынаў. Ноч была месячная і ёдкая. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ёдкі

т. 6, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Jotki

мн. в. Ёдкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ёдка ’холадна і вільготна’ (Бяльк., ТСБМ), ёдкі ’пранізліва халодны’ (напр., аб вадзе) (Мат. Гом.), ёдка ’балюча ад холаду; колкі мароз’ (Гарэц., Др.-Падб.). Арэал распаўсюджання — уласна беларускі (усходнія раёны). Рус. смал. ёдко ’холадна’. Ці не звязана з едкі < есці? Параўн. кусачы мароз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum