я́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
я́ўна яўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́ўна нареч.

1. я́вно, откры́то;

2. я́вно, очеви́дно;

1, 2 см. я́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Яўна страва»

т. 18, кн. 1, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

я́ўны, -ая, -ае.

1. Не скрыты, адкрыты.

Я. вораг.

2. Зусім відавочны.

Яўнае парушэнне закона.

Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. я́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́вно нареч., в знач. сказ.

1. (открыто) я́ўна;

2. (очевидно) відаво́чна, я́ўна; см. я́вный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

visibly [ˈvɪzəbli] adj. я́ўна, відаво́чна, выра́зна;

He was visibly moved. Ён быў яўна разгублены;

She aged visibly. Яна прыкметна пастарэла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экспліцы́тны

(ад лац. explicite = яўна, адкрыта)

яўна выражаны, які знешне праяўляецца, відавочны (проціл. імпліцытны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заве́домо нареч. заве́дама; (сознательно) свядо́ма; (явно) я́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпліцы́тны, ‑ая, ‑ае.

Скрыты, не выказаны яўна, які падразумяваецца.

[Лац. implicite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

signally [ˈsɪgnəli] adv. прыкме́тна, я́ўна;

fail signally правалі́цца з трэ́скам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)