я́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
я́ўкну |
я́ўкнем |
| 2-я ас. |
я́ўкнеш |
я́ўкнеце |
| 3-я ас. |
я́ўкне |
я́ўкнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
я́ўкнуў |
я́ўкнулі |
| ж. |
я́ўкнула |
| н. |
я́ўкнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
я́ўкні |
я́ўкніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
я́ўкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
я́ўкнуць сов., однокр., разг. мяу́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
я́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да яўкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
miauknąć
зак. мяўкнуць, яўкнуць, няўкнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)