я́чнішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́чнішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́чнішча я́чнішчы
Р. я́чнішча я́чнішч
я́чнішчаў
Д. я́чнішчу я́чнішчам
В. я́чнішча я́чнішчы
Т. я́чнішчам я́чнішчамі
М. я́чнішчы я́чнішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́чнішча ср. ме́сто, на кото́ром рос ячме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́чнішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень ​1. Узараць ячнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́чнішча Поле, на якім рос ячмень (БРС). Тое ж я́чанне (Краснап. Бяльк., Крыч., Мсцісл. Юрч., Слаўг.), ячме́нічышча (Слаўг.), ячме́нішча (Бых., Жытк., Лаг., Леп., Лёзн., Навагр., Паст., Пух., Рэч., Сал., Слаўг., Смал., Хоц. Бяльк.), ячме́нна аржы́шча (Навагр.), ячмя́нішча (Слаўг., Смарг.).

□ в. Я́чная Бу́да Краснап.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ячме́нішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і ячнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)