яразі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. яразі́т
Р. яразі́ту
Д. яразі́ту
В. яразі́т
Т. яразі́там
М. яразі́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

яразі́т, -ту м., мин. ярози́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Яразіт 10/116; 11/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ярози́т мин. яразі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)