Яма́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Яма́йка
Р. Яма́йкі
Д. Яма́йцы
В. Яма́йку
Т. Яма́йкай
Яма́йкаю
М. Яма́йцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яма́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. яма́йка яма́йкі
Р. яма́йкі яма́ек
Д. яма́йцы яма́йкам
В. яма́йку яма́ек
Т. яма́йкай
яма́йкаю		 яма́йкамі
М. яма́йцы яма́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Яма́йка (остров, государство) Яма́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яма́йка,

гл. ямайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Яма́йка ж Jamáika n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Jamaica

[ʤəˈmeɪkə]

Яма́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Jamajka

ж. Ямайка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

яма́йцы, ‑аў; адз. ямаец, ямайца, м.; ямайка, ‑і, ДМ ямайцы; мн. ямайкі, ямаек; ж.

Насельніцтва Ямайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Загадка, у якой загаданае слова падзяляецца на часткі, кожная з якіх — самастойнае слова, якое трэба адгадаць, каб выйшла галоўнае слова (напрыклад: Я — майка: востраў Ямайка).

[Фр. charade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)