ялча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

Псуючыся, станавіцца ёлкім (пра тлушчы).

У цёплым месцы масла ялчае.

|| зак. з’ялча́ць, -а́е і паялча́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ялча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ялча́е ялча́юць
Прошлы час
м. ялча́ў ялча́лі
ж. ялча́ла
н. ялча́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ялча́ць несов. (о жирах) го́ркнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ялча́ць, ‑ае; незак.

Псуючыся, станавіцца ёлкім (пра тлушчы). У цёплым месцы масла ялчае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ялча́ць ránzig wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паялча́ць гл. ялчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’ялча́ць гл. ялчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ялчэ́ць несов., см. ялча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’ялча́ць, ‑ае і з’ялчэ́ць, ‑эе.

Зак. да ялчаць, ялчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jełczeć

незак. ялчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)