я́лавіна, -ы, ж.

Зямля, не араная некалькі гадоў запар; аблога.

|| прым. я́лавінны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лавіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. я́лавіна
Р. я́лавіны
Д. я́лавіне
В. я́лавіну
Т. я́лавінай
я́лавінаю
М. я́лавіне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лавіна ж., с.-х. (незасеянная полоса земли) перело́г м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лавіна, ‑ы, ж.

Зямля, не араная некалькі гадоў запар; аблога. Юрась заараў ялавіну. Чорны. [Грушка:] — На вашай зямлі за вайну стала многа аблог ці, як кажуць у нас, ялавін. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лавіна

1. Аблога; запушчанае поле; неўрадлівая зямля, якая многа год не апрацоўваецца (БРС). Тое ж ялавіна, я́лавінне, я́лая зямля́, я́лава (Слаўг.).

2. Зямля, якую не аралі адзін год; папар (Кап.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

міжпало́сіца ж., с.-х., см. я́лавіна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wasteland [ˈweɪstlænd] n. пу́стка, пустэ́ча; абло́га, я́лавіна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

межни́к м., обл. я́лавіна, -ны ж., міжпало́сіца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

межполо́сье ср., с.-х. я́лавіна, -ны ж., міжпало́сіца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wasteland

[ˈweɪstlænd]

n.

абло́га f.; я́лавіна f.; пустэ́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)