яку́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. яку́тка яку́ткі
Р. яку́ткі яку́так
Д. яку́тцы яку́ткам
В. яку́тку яку́так
Т. яку́ткай
яку́ткаю		 яку́ткамі
М. яку́тцы яку́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яку́тка яку́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яку́тка,

гл. якуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яку́ты, -аў, адз. яку́т, -а, М яку́це, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Саха (Якуціі), што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. яку́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. яку́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Jakutka

ж. якутка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

яку́ты, ‑аў; адз. якут, ‑а, М якуце, м.; якутка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. якуткі, ‑так; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Якуцкай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Yakut

[jəˈku:t]

n., pl. -kuts

1) яку́т -а m., яку́тка f.

2) яку́цкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)