я́карны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́карны я́карная я́карнае я́карныя
Р. я́карнага я́карнай
я́карнае		 я́карнага я́карных
Д. я́карнаму я́карнай я́карнаму я́карным
В. я́карны (неадуш.)
я́карнага (адуш.)		 я́карную я́карнае я́карныя (неадуш.)
я́карных (адуш.)
Т. я́карным я́карнай
я́карнаю		 я́карным я́карнымі
М. я́карным я́карнай я́карным я́карных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́карны мор., тех. я́корный;

я. кана́т — я́корный кана́т;

~ная стая́нка — я́корная стоя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́карны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да якара. Якарны канат вісеў дугой, цягнучыся за караблём. Б. Стральцоў. // Прыстасаваны для стаяння суднаў на якары. Якарная стаянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́карны марск Ánker-;

я́карны ланцу́г Ánkerkette f -, -n;

я́карная стая́нка Ánkerplatz m -(e)s, -plätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічны стрыжань з лапамі, які прымацоўваецца да ланцуга і апускаецца на дно для ўтрымання на месцы судна, бакена, плывучага маяка і пад.

Стаяць на якары.

Кінуць я. (стаць на якар). Аддаць я. (апусціць). Выбіраць якары (паднімаць). Зняцца з якара.

Я. ратунку (перан.: апошні сродак ратунку, апошняя надзея).

2. Частка электрычнай машыны, якая ўтрымлівае на сабе абмотку (спец.).

3. Рыбалоўны кручок з трыма зубцамі (разм.).

|| прым. я́карны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́корный мор., техн. я́карны;

я́корная обмо́тка эл. я́карная абмо́тка;

я́корная цепь я́карны ланцу́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kotwiczny

kotwiczn|y

якарны;

lina ~a — якарны канат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кана́т, ‑а, М ‑наце, м.

Тоўстая моцная вяроўка з валакна або дроту. Сталёвы канат. Якарны канат. □ Вецер гудзеў, бы шалёны, нацягваючы струнамі канаты абедзвюх мачтаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́травіцца ​1, ‑віцца; зак.

1. Атрымацца ад уздзеяння хімічных рэчываў (пра ўзор, адбітак). Вытравіўся афорт.

2. Знішчыцца ад хімічнага ўздзеяння; вывесціся. Вытравіліся плямы.

вы́травіцца ​2, ‑віцца; зак.

Спец. Паступова спусціцца (пра якарны ланцуг, канат і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жва́ка-га́лс

(гал. zwak-hals)

прымацаваны да корпуса судна кавалак ланцуга з круком, да якога прымацоўваецца якарны ланцуг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)