ядо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ядо́к едакі́
Р. едака́ едако́ў
Д. едаку́ едака́м
В. едака́ едако́ў
Т. едако́м едака́мі
М. едаку́ едака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ядо́к, едака́, мн. едакі́ і едако́ў, м.

1. Той, хто есць, мае патрэбу ў харчаванні, або (звычайна з азначэннем) пра чалавека, які выяўляе пэўныя адносіны да яды.

Які я., такі і работнік (з нар.).

2. Той, хто харчуецца дзе-н. або знаходзіцца дзе-н. на харчовым забеспячэнні.

Размеркаваць па едаках.

|| прым. ядо́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ядо́к, род. едака́ м., в разн. знач. едо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ядо́к, едака, м.

1. Той, хто есць, мае патрэбу ў харчаванні. Хай штогадок ядок, Няхай няма навару — Шануй паэт радок І не ашуквай мару. Барадулін. // (звычайна з азначэннем). Разм. Пра чалавека, які выяўляе пэўныя адносіны да яды. — Ну і ладны ты ядок, браце. Каб вось касіў так! Быкаў. Які ядок, такі і работнік. З нар.

2. Чалавек як адзінка ўліку пры размеркаванні, выдаткаванні якіх‑н. сродкаў, неабходных для жыцця. Праменні цёплыя свяцілі У сэрцах нашых, у вачах, Калі зямлю, лугі дзялілі Тады па душах, едаках. Бялевіч. // Член сям’і, што харчуецца разам з іншымі яе членамі. Сям’я — у наўкруг за сталом. Багата яна едакамі, Дарослыя, дужыя ўсе. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядо́к м

1. Ésser m -s, -;

до́бры ядо́к ein stárker Ésser;

2. разм (асоба) Persón f -, -en;

сям’я́ з трох едако́ў éine Famíli¦e von drei Persónen, éine dréiköpfíge Famíli¦e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ядок / аматар вытанчанай яды: гурман / у чужой сям'і: нахлебнік, сталаўнік / аматар вытанчанай яды: ласун

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

яду́н, едуна́, мн. едуны́, едуно́ў, м. (разм.).

Тое, што і ядок (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

едо́к ядо́к, род. едака́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яда́к, едака, м.

Тое, што і ядок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яду́н, едуна, м.

Разм. Тое, што і ядок (у 1 знач.). З хворага ядун слабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)