ягнё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ягнё́ ягня́ты
Р. ягня́ці ягня́т
Д. ягня́ці ягня́там
В. ягнё́ ягня́т
Т. ягнём ягня́тамі
М. ягня́ці ягня́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ягня́ і ягнё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня авечкі.

|| прым. ягня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ягнё,

гл. ягня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягня́ и ягнё, -ня́ці ср., прям., перен. ягнёнок м.;

◊ прыкі́двацца няві́нным ягнём — прики́дываться неви́нным ягнёнком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ягня́ і ягнё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня авечкі. // перан. Разм. Пра ціхага, пакорлівага, нясмелага чалавека. [Шэмет:] — Але ў барацьбе з воўчай ідэалогіяй няможна быць ягнём. Лобан. Голад і яму, Отто, скаваў рукі і ногі. І ён, Отто, пакорлівае ягнё. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягнё н., ягня́ н. Lamm n -(e)s, Lämmer (тс. перан.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ягня́тка, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да ягня, ягнё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lamb [læm] n.

1. ягня́, ягнё

2. малада́я бара́ніна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ягнёнок м. ягня́ и ягнё, род. ягня́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарэ́бчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да жарабок; невялікі жарабок. Быў проста жарэбчык, малюсенькі, кволенькі, здаецца, мала большы за добрае ягнё. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)