я́гельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́гельны я́гельная я́гельнае я́гельныя
Р. я́гельнага я́гельнай
я́гельнае		 я́гельнага я́гельных
Д. я́гельнаму я́гельнай я́гельнаму я́гельным
В. я́гельны (неадуш.)
я́гельнага (адуш.)		 я́гельную я́гельнае я́гельныя (неадуш.)
я́гельных (адуш.)
Т. я́гельным я́гельнай
я́гельнаю		 я́гельным я́гельнымі
М. я́гельным я́гельнай я́гельным я́гельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́гельны бот. я́гельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́гельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ягелю, з’яўляецца ягелем. Ягельныя кусцікі. Ягельныя расліны. // Пакрыты ягелем. Ягельная тундра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гель, -ю, м.

Род лішайніку ў выглядзе маленькіх шэрых кусцікаў, якія растуць у тундры і на тарфяных балотах, так званы аленевы мох.

|| прым. я́гельны, -ая, -ае.

Ягельнае покрыва.

Ягельная тундра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)