юра́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. юра́
Р. юры́
Д. юры́
В. юру́
Т. юро́й
юро́ю
М. юры́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Юра́ (горы) Юра́, род. Юры́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юра́, ‑ы, ж.

Спец. Тое, што і юрскі перыяд (гл. юрскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Юра 2/397; 3/188; 12/37, гл. Юрскі перыяд (сістэма)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ю́ра м. (горы) Júra n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

юра́

(фр. Jura = назва гор у Францыі і Швейцарыі)

другі перыяд мезазою ў гісторыі Зямлі, які працягваўся 55—58 млн. гадоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ю́ра Высокі, адкрыты бераг ракі або ўзгорка (Слуцк. Серб. 1915, 3).

□ в. Юравічы на л. б. р. Пціч (Серб. 1915, 3).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Юра Г. П. 9/429; 10/454; 11/509

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Юра Гнат Пятровіч

т. 18, кн. 1, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)