ю́ный

1. (молодой) ю́ны, малады́;

2. (юношеский) юна́цкі;

ю́ные мечты́ юна́цкія ма́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юный

Том: 37, старонка: 261.

img/37/37-261_1404_Юный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

«Юный пахарь» (газ.) 6/564

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ю́ны в разн. знач. ю́ный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнка́р м. (ю́ны карэспандэ́нт) юнко́р (ю́ный корреспонде́нт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнна́т м. (ю́ны натуралі́ст) юнна́т (ю́ный натурали́ст)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнко́р (ю́ный корреспонде́нт) юнка́р, -ра м. (ю́ны карэспандэ́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнна́т (ю́ный натурали́ст) юнна́т, -та м. (ю́ны натуралі́ст);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́нінец, -нца м. ле́нинец;

○ ю́ны л. — ю́ный ле́нинец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піяне́р м., в разн. знач. пионе́р;

○ ю́ны п. — ю́ный пионе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)