юнна́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
юнна́цкі |
юнна́цкая |
юнна́цкае |
юнна́цкія |
| Р. |
юнна́цкага |
юнна́цкай
юнна́цкае |
юнна́цкага |
юнна́цкіх |
| Д. |
юнна́цкаму |
юнна́цкай |
юнна́цкаму |
юнна́цкім |
| В. |
юнна́цкі (неадуш.)
юнна́цкага (адуш.) |
юнна́цкую |
юнна́цкае |
юнна́цкія (неадуш.)
юнна́цкіх (адуш.) |
| Т. |
юнна́цкім |
юнна́цкай
юнна́цкаю |
юнна́цкім |
юнна́цкімі |
| М. |
юнна́цкім |
юнна́цкай |
юнна́цкім |
юнна́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
юнна́цкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і юннатаўскі. Наш юннацкі дзённік таксама папоўніўся. Праўда, развіваліся ікрынкі надта марудна.. А потым ікрынкі сталі мяняць сваю форму — выцягвацца ў даўжыню. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юнна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.
Скарачэнне: юны натураліст, удзельнік гуртка па вывучэнні прыроды.
|| прым. юнна́цкі, -ая, -ае.
Юннацкая работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)