юнако́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юнако́ў юнако́ва юнако́ва юнако́вы
Р. юнако́вага юнако́вай
юнако́вае		 юнако́вага юнако́вых
Д. юнако́ваму юнако́вай юнако́ваму юнако́вым
В. юнако́ў (неадуш.)
юнако́вага (адуш.)		 юнако́ву юнако́ва юнако́вы (неадуш.)
юнако́вых (адуш.)
Т. юнако́вым юнако́вай
юнако́ваю		 юнако́вым юнако́вымі
М. юнако́вым юнако́вай юнако́вым юнако́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юна́к юнакі́
Р. юнака́ юнако́ў
Д. юнаку́ юнака́м
В. юнака́ юнако́ў
Т. юнако́м юнака́мі
М. юнаку́ юнака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Flégeljahre

pl малале́цтва, перахо́дны ўзро́ст (у юнакоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Juniórenrekord

m -(e)s, -e спарт. рэко́ры́ сяро́д юнако́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аквапла́н, ‑а, м.

Невялікі спартыўны плыт, які служыць для слізгацення спартсмена па вадзе на буксіры за самаходнымі суднамі. У .. [секцыі воднага спорту] дзесяткі юнакоў і дзяўчат авалодваюць майстэрствам ваджэння скутэраў, гоначных маторных ладак, аквапланаў. «Звязда».

[Ад лац. aqua — вада і planum — плоскасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́бія

(ад гр. ephebos = юнак)

дзяржаўная арганізацыя ў Афінах і Спарце для падрыхтоўкі юнакоў да грамадзянскай службы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палані́на, ‑ы, ж.

Горная паша з лугавой расліннасцю ў верхнім поясе Карпат і некаторых горных хрыбтоў Балканскага паўвострава. Каб была пры мне дружына Юнакоў-хлапцоў удалых, Ускалыхнуў бы я Карпаты, Бор дрымотны, паланіны. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімна́сій

(гр. gymnasion)

навучальна-выхаваўчая ўстанова для юнакоў у Стараж. Грэцыі, дзе вывучалі палітыку, філасофію, літаратуру і адначасова займаліся гімнастыкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канфірма́цыя, ‑і, ж.

1. Зацвярджэнне пастановы, судовага прыгавору вышэйшай уладай у буржуазных краінах. // Уст. Прыгавор, зацверджаны вышэйшай уладай.

2. У католікаў — абрад мірапамазання, які далучае дзяцей да царквы; у пратэстантаў — абрад прыняцця ў члены царквы юнакоў і дзяўчат.

[Ад лац. confirmatio — зацвярджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

HJ

= Hitlerjugend – «гітлерюгэнд» гіст. (фашыся́кая арганізацыя ў Германіі для юнакоў 14–18 гадоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)