ю́кала

‘вяленая рыба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ю́кала
Р. ю́калы
Д. ю́кале
В. ю́калу
Т. ю́калай
ю́калаю
М. ю́кале

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ю́кала, -ы, ж.

На Поўначы і Далёкім Усходзе: вяленая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́кала ж. (вяленая рыба) ю́кола

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́кала, ‑ы, ж.

Вяленая рыба, якая нарыхтоўваецца ў запас жыхарамі Поўначы і Далёкага Усходу.

[Мансійскае, хантыйскае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́кола (вяленая рыба) ю́кала, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)