юдаі́зм

‘рэлігія’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. юдаі́зм
Р. юдаі́зму
Д. юдаі́зму
В. юдаі́зм
Т. юдаі́змам
М. юдаі́зме

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юдаі́зм

‘моўны зварот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юдаі́зм юдаі́змы
Р. юдаі́зма юдаі́змаў
Д. юдаі́зму юдаі́змам
В. юдаі́зм юдаі́змы
Т. юдаі́змам юдаі́змамі
М. юдаі́зме юдаі́змах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юдаі́зм, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Уст. Тое, што і іудаізм.

2. ‑а. Моўны зварот, выраз, якія ўласцівы яўрэйскай мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юдаі́зм

(п.-лац. iudaismus, ад лац. iudaicus = яўрэйскі)

1) монатэістычная рэлігія, распаўсюджаная пераважна сярод яўрэяў; іудаізм;

2) моўны зварот, выраз, які ўласцівы яўрэйскай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)