юдафо́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Тое, што і антысеміт.

|| ж. юдафо́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

|| прым. юдафо́бскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юдафо́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юдафо́б юдафо́бы
Р. юдафо́ба юдафо́баў
Д. юдафо́бу юдафо́бам
В. юдафо́ба юдафо́баў
Т. юдафо́бам юдафо́бамі
М. юдафо́бе юдафо́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юдафо́б м. юдофо́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юдафо́б, ‑а, м.

Ненавіснік яўрэяў; антысеміт.

[Ад лац. judaeus — яўрэй і грэч. phobos — страх, боязь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юдафо́б м. Júdenhasser m -s, -, Júdenfeind m -(e)s, -e, Antisemítm -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

юдафо́б

(ад лац. iudaeus = яўрэй + -фоб)

ненавіснік яўрэяў; антысеміт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юдофо́б юдафо́б, -ба м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Antisemít

m -en -en антысемі́т, юдафо́б

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)