юго́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
юго́рскі |
юго́рская |
юго́рскае |
юго́рскія |
| Р. |
юго́рскага |
юго́рскай юго́рскае |
юго́рскага |
юго́рскіх |
| Д. |
юго́рскаму |
юго́рскай |
юго́рскаму |
юго́рскім |
| В. |
юго́рскі (неадуш.) юго́рскага (адуш.) |
юго́рскую |
юго́рскае |
юго́рскія (неадуш.) юго́рскіх (адуш.) |
| Т. |
юго́рскім |
юго́рскай юго́рскаю |
юго́рскім |
юго́рскімі |
| М. |
юго́рскім |
юго́рскай |
юго́рскім |
юго́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАЙГА́Ч,
востраў на мяжы Баранцава і Карскага мораў, тэр. Расіі. Аддзелены ад мацерыка пралівам Югорскі Шар. Пл. каля 3,4 тыс. км². Паверхня раўнінная, у цэнтр. частцы 2 паралельныя грады. Выш. да 170 м. Складзены пераважна з гліністых сланцаў, пясчанікаў і вапнякоў. Арктычная тундра. Шмат азёр і балот. Населеныя пункты: Вайгач, Доўгая Губа, Варнек. Палярная станцыя (з 1950).
т. 3, с. 449
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)