эшэле́ты

(фр. echelette)

фіз. асобы від дыфракцыйных рашотак, якія валодаюць здольнасцю канцэнтраваць большую частку падаючага на іх струменю вылучэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эшэле́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эшэле́т эшэле́ты
Р. эшэле́та эшэле́таў
Д. эшэле́ту эшэле́там
В. эшэле́т эшэле́ты
Т. эшэле́там эшэле́тамі
М. эшэле́це эшэле́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)