эшафо́т, -а, Мо́це, мн. -ы, -аў, м.

Памост для пакарання.

Э. з шыбеніцаю.

Узысці на эшафот — прынесці сваё жыццё ў ахвяру чаму-н.

|| прым. эшафо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эшафо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эшафо́т эшафо́ты
Р. эшафо́та эшафо́таў
Д. эшафо́ту эшафо́там
В. эшафо́т эшафо́ты
Т. эшафо́там эшафо́тамі
М. эшафо́це эшафо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эшафо́т м. эшафо́т, пла́ха ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эшафо́т эшафо́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эшафо́т, ‑а, М ‑фоце, м.

Памост для пакарання смерцю; плаха. Смела, высока ўзняўшы галаву, узыходзіць Кастусь Каліноўскі на эшафот. В. Вольскі. / у перан. ужыв. А тут бясстрашна маладосць нясе ў пятлю свае гады, вясну і цвет надзей кладзе на шлісельбургскі эшафот. Вялюгін.

[Фр. échafaud.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эшафо́т м. Schaftt n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эшафо́т

(фр. échafaud)

памост для пакарання смерцю; плаха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эшафо́т

(фр. échafaud)

памост для пакарання смерцю;

узысці на эшафот — прынесці ў ахвяру жыццё.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Schaftt

n -s, -e эшафо́т

das ~ betrten* — узыйсці́ на эшафо́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)