эхі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эхі́н эхі́ны
Р. эхі́на эхі́наў
Д. эхі́ну эхі́нам
В. эхі́н эхі́ны
Т. эхі́нам эхі́намі
М. эхі́не эхі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эхі́н

(гр. echinos = вожык)

архіт. частка капітэлі дарычнай калоны ў выглядзе круглай у плане падушкі з выпуклым крывалінейным профілем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)