эты́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эты́лавы эты́лавая эты́лавае эты́лавыя
Р. эты́лавага эты́лавай
эты́лавае		 эты́лавага эты́лавых
Д. эты́лаваму эты́лавай эты́лаваму эты́лавым
В. эты́лавы (неадуш.)
эты́лавага (адуш.)		 эты́лавую эты́лавае эты́лавыя (неадуш.)
эты́лавых (адуш.)
Т. эты́лавым эты́лавай
эты́лаваю		 эты́лавым эты́лавымі
М. эты́лавым эты́лавай эты́лавым эты́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эты́лавы хим. эти́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эты́лавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўключае ў свой састаў этыл. Этылавая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эты́л, -у, м.

Група з атамаў вугляроду і вадароду, якая ўваходзіць у састаў многіх арганічных злучэнняў.

|| прым. эты́лавы, -ая, -ае.

Э. спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Этылавы спірт 1/146; 2/378, 379; 3/373; 10/20; 11/489

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

этылавы спірт

т. 18, кн. 1, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

этылавы эфір

т. 18, кн. 1, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эти́ловый хим. эты́лавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэнатура́т, -у, М -ра́це, м.

Этылавы спірт-сырэц са спецыяльнымі дабаўкамі, прызначаны для тэхнічных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этано́л

[ад этан + (алкаг)оль]

этылавы спірт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)