э́твеш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́твеш э́твешы
Р. э́твеша э́твешаў
Д. э́твешу э́твешам
В. э́твеш э́твешы
Т. э́твешам э́твешамі
М. э́твешы э́твешах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́твеш

[венг. L. Eötvös = прозвішча венг. фізіка (1848—1919)]

адзінка градыенту сілы цяжару ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная змяненню паскарэння свабоднага падзення на 10-9 см/с​2 на кожны сантыметр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Этвеш Л. 8/609

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Этвеш Лоранд фон

т. 18, кн. 1, с. 175

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)