назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эта́пы | ||
| эта́пу | эта́паў | |
| эта́пу | эта́пам | |
| эта́пы | ||
| эта́пам | эта́памі | |
| эта́пе | эта́пах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эта́пы | ||
| эта́пу | эта́паў | |
| эта́пу | эта́пам | |
| эта́пы | ||
| эта́пам | эта́памі | |
| эта́пе | эта́пах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. Асобны момант, стадыя якога
2. Пункт на шляху руху войск, дзе ваеннаслужачыя забяспечваюцца харчамі, фуражом, начлегам.
3. Пункт для начлегу на шляху партый арыштантаў, а таксама маршрут іх руху да месца ссылкі і сама група, партыя арыштантаў.
4. Асобная частка шляху, а таксама (
Па этапе або этапам — пад канвоем (пра спосаб перасылкі арыштантаў).
Пройдзены 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эта́пы разви́тия эта́пы развіцця́;
по эта́пу, эта́пом 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Пункт на шляху руху войска, у якім ваеннаслужачыя забяспечваюцца начлегам, харчамі, фуражом. 
2. У дарэвалюцыйнай Расіі — пункт для начлегу арыштанцкіх груп, а таксама ўвесь шлях іх руху да месца ссылкі. 
3. Асобная частка чаго‑н. 
4. Прамежак часу, перыяд, адзначаны якой‑н. надзеяй; стадыя, ступень у развіцці чаго‑н. 
•••
[Фр. étape.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1. (стадыя) Etáppe 
на суча́сным эта́пе развіцця́ auf der héutigen Entwícklungsstufe;
2. 
3. 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) момант, стадыя ў развіцці якога
2) асобная частка шляху, дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах (
3) прыпынак на шляху руху;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
(
1) момант, стадыя ў развіцці якога
2) асобная частка шляху, дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах (
3) прыпынак на шляху руху (войск, арыштантаў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
завярша́льны, -ая, -ае.
Звязаны з заканчэннем, завяршэннем чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)