Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
этало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння, сама такая дакладная мера.
2.перан. Узор, стандарт для параўнання з чым-н. (кніжн.).
Быць эталонам для каго-н.
|| прым.этало́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
этало́нэтало́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
этало́н, -на м., прям., перен.этало́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
этало́н, ‑а, м.
1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння. Эталон метра.// Вельмі дакладны вымяральны прыбор, прызначаны для праверкі іншых такіх прыбораў.
2.перан.Кніжн. Узор, стандарт для параўнання з чым‑н. «Ляўкоўскія» вершы Купалы сталі для творчай моладзі эталонам.Ярош.Было боязна разбурыць новай сустрэчай тое хвалюючае дзіцячае ўяўленне аб чалавеку, які ў сэрцы працягваў жыць эталонам хараства, розуму, душэўнай тонкасці і абаяльнасці.Хадановіч.
[Фр. étalon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)