Акадэмія навук Эстонскай ССР 1/183; 10/214; 11/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эсто́нскі эсто́нская эсто́нскае эсто́нскія
Р. эсто́нскага эсто́нскай
эсто́нскае
эсто́нскага эсто́нскіх
Д. эсто́нскаму эсто́нскай эсто́нскаму эсто́нскім
В. эсто́нскі (неадуш.)
эсто́нскага (адуш.)
эсто́нскую эсто́нскае эсто́нскія (неадуш.)
эсто́нскіх (адуш.)
Т. эсто́нскім эсто́нскай
эсто́нскаю
эсто́нскім эсто́нскімі
М. эсто́нскім эсто́нскай эсто́нскім эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-эсто́нскі белару́ска-эсто́нская белару́ска-эсто́нскае белару́ска-эсто́нскія
Р. белару́ска-эсто́нскага белару́ска-эсто́нскай
белару́ска-эсто́нскае
белару́ска-эсто́нскага белару́ска-эсто́нскіх
Д. белару́ска-эсто́нскаму белару́ска-эсто́нскай белару́ска-эсто́нскаму белару́ска-эсто́нскім
В. белару́ска-эсто́нскі (неадуш.)
белару́ска-эсто́нскага (адуш.)
белару́ска-эсто́нскую белару́ска-эсто́нскае белару́ска-эсто́нскія (неадуш.)
белару́ска-эсто́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскай
белару́ска-эсто́нскаю
белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскімі
М. белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскай белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расі́йска-эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расі́йска-эсто́нскі расі́йска-эсто́нская расі́йска-эсто́нскае расі́йска-эсто́нскія
Р. расі́йска-эсто́нскага расі́йска-эсто́нскай
расі́йска-эсто́нскае
расі́йска-эсто́нскага расі́йска-эсто́нскіх
Д. расі́йска-эсто́нскаму расі́йска-эсто́нскай расі́йска-эсто́нскаму расі́йска-эсто́нскім
В. расі́йска-эсто́нскі (неадуш.)
расі́йска-эсто́нскага (адуш.)
расі́йска-эсто́нскую расі́йска-эсто́нскае расі́йска-эсто́нскія (неадуш.)
расі́йска-эсто́нскіх (адуш.)
Т. расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскай
расі́йска-эсто́нскаю
расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскімі
М. расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскай расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эсто́нцы, ‑аў; адз. эстонец, ‑нца, м.; эстонка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. эстонкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эстонскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукерсі́т

(ад эст. Kuknise = назва эстонскай вёскі)

гаручы сланец светла- або цёмна-бурага колеру, які ўтварыўся з асадкаў, багатых сіне-зялёнымі водарасцямі; выкарыстоўваецца як паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СКІ МЯСНЫ́ ТЫП свіней. Створаны ў Бел. НДІ жывёлагадоўлі на шматпароднай аснове, з удзелам буйной белай, эстонскай беконнай парод, ландраса і шведскага йоркшыра. Зацверджаны ў 1990. Гадуюць беларускі мясны тып на свінагадоўчых фермах і племзаводах рэспублікі, выкарыстоўваюць для прамысл. скрыжавання.

Свінні буйной канстытуцыі з моцным, шырокім, глыбокім і падоўжаным тулавам. Масць белая. Жывая маса дарослых кныроў 310 кг, свінаматак 270 кг, даўж. тулава адпаведна 180 і 165 см. Пладавітасць 10—11 парасят за апарос. Маладняк мае высокую энергію росту.

т. 2, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВОДЗЬ

(саманазва вадзьялайн),

прыбалтыйска-фінскі народ, які жыў на Пд ад Фінскага заліва. Як самаст. этнас водзь сфарміравалася ў 1-м тыс. н.э. У пісьмовых крыніцах упамінаецца з II ст. З сярэдзіны 1-га тыс. н.э. на тэр. рассялення водзі пранікаюць славяне. Не пазней як у 12 ст. водзь увайшла ў склад Наўгародскай зямлі і дала назву адной з яе адм. адзінак — Водскай пяціне. У гэты час водзь прыняла праваслаўе. Мова водзі блізкая да паўн.-ўсх. гаворак эстонскай мовы, бяспісьменная. Працэс славянізацыі водзі ў асн. закончыўся ў 19 ст. Асобныя паселішчы водзі захаваліся на паўд. узбярэжжы Фінскага заліва.

В.С.Пазднякоў.

т. 4, с. 250

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАРУ́СКАЯ ЧО́РНА-ПЯРЭ́СТАЯ ПАРО́ДА свіней, універсальнага кірунку прадукцыйнасці. Зацверджана ў 1976. Выведзена на Беларусі складаным узнаўленчым скрыжаваннем мясц. свіней з даўгавухімі і караткавухімі свіннямі, йоркшырамі, беркшырамі, тэмворсамі і буйнымі чорнымі. Сучасныя лініі маюць «кроў» ландрасаў і эстонскай беконнай пароды. Парода складаецца з 9 ліній і 26 сямействаў і роднасных груп матак. Вядучыя племзаводы на Беларусі ў Капыльскім, Ляхавіцкім і Горацкім р-нах.

Свінні пераважна мяса-сальнага і мяснога тыпаў, моцнай канстытуцыі, вынослівыя, высокапрадукцыйныя. Жывая маса дарослых кныроў 310—340, матак 240—250 кг, даўж. тулава адпаведна 184 і 161 см. Пладавітасць 10—11 парасят за апарос.

т. 2, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)