эсмі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Скарачэнне: эскадраны мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсмі́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эсмі́нец эсмі́нцы
Р. эсмі́нца эсмі́нцаў
Д. эсмі́нцу эсмі́нцам
В. эсмі́нец эсмі́нцы
Т. эсмі́нцам эсмі́нцамі
М. эсмі́нцы эсмі́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эсмі́нец, -нца м., воен., мор. (эска́драны мінано́сец) эсми́нец (эска́дренный миноно́сец)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эсмі́нец, ‑нца, м.

Эскадраны мінаносец. Служыў.. [Сцяпан], як і раней, у Чарнаморскім флоце, быў паранены, але ўжо вылечыўся і камандуе эсмінцам. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсмінец

т. 18, кн. 1, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эсмі́нец м марск вайск Zerstörer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

destroyer [dɪˈstrɔɪə] n. mil. эсмі́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эсми́нец (эска́дренный миноно́сец) воен., мор. эсмі́нец, -нца м. (эска́драны мінано́сец).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Torpédobootzerstörer

m -s, - эска́дранны мінано́сец, эсмі́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эска́драны марск вайск Geschwáder-;

эска́драны мінано́сец гл эсмінец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)