эско́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Суправаджэнне любога віду.

Ваенны э.

Ганаровы эскорт — група матацыклістаў для суправаджэння афіцыйных замежных дэлегацый.

|| прым. эско́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эско́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эско́рт эско́рты
Р. эско́рту эско́ртаў
Д. эско́рту эско́ртам
В. эско́рт эско́рты
Т. эско́ртам эско́ртамі
М. эско́рце эско́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эско́рт эско́рт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эско́рт, -ту м., воен. эско́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эско́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Канвой, ахова, якая суправаджае каго‑, што‑н. Паказаўся ганаровы эскорт і картэж чорных бліскучых «Чаек». Карпаў. Камедыя з паліцэйскім эскортам была разыграна ўладай наўмысна, каб выдаць за сапраўднасць версію аб тым, што на канферэнцыю напаў натоўп людзей і разграміў яе. Машара.

[Фр. escorte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эско́рт м Eskrte f -, -n; Gelit n -(e)s, -e;

ганаро́вы эско́рт hrengeleit n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эско́рт

(фр. escorte, ад іт. scorta)

1) ваенны канвой, ахова, суправаджэнне (напр. ганаровы э.);

2) група ваенных суднаў, прызначаная для аховы транспартных суднаў пры марскім пераходзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эско́рт

(фр. escorte. ад іт. scorta)

1) канвой, ахова, суправаджэнне каго-н. (напр. ганаровы э., э. матацыклістаў);

2) група ваенных суднаў, прызначаная для аховы транспартных суднаў пры марскім пераходзе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

retinue [ˈretɪnju:] n. сві́та, эско́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)